Το μυθιστόρημα του Νίκου Ξένιου, "Τα σπλάχνα", καταγράφει τα στάδια διαμόρφωσης της ιδεολογίας και της προσωπικότητας του Άλκη Δομέστικου, ενός καθηγητή με ρευστή συνείδηση που προβαίνει σε στρέβλωση της ιστορικής αλήθειας. Ανακαλώντας το τραύμα από την απώλεια των αγαπημένων του προσώπων και τις οδυνηρές μνήμες της παιδικής του ηλικίας, το βιβλίο διατρέχει τα ιστορικά γεγονότα που επηρέασαν τις μάζες και άλλαξαν τη μορφή των ευρωπαϊκών μεγαλουπόλεων από τον Μεσοπόλεμο έως τις αρχές του εικοστού πρώτου αιώνα.
Με σημείο εκκίνησης τον εμπρησμό της εβραϊκής συνοικίας Κάμπελ στη Θεσσαλονίκη το 1931, σελίδες ημερολογίων αποκαλύπτουν τις πιο επικίνδυνες, σκοτεινές πτυχές του ανθρώπινου ψυχισμού και του απαγορευμένου ερωτισμού, καθώς ο ήρωας διέρχεται όλα τα στάδια της ενηλικίωσης: από τα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα φτάνει στα φοιτητικά χρόνια, από τον γάμο στην πατρότητα και από την επαγγελματική ανάδειξη στην κρίση της ωριμότητας. Στο τέλος, όπως συμβαίνει συχνά και στην πραγματική ζωή, ένα τυχαίο περιστατικό -μια έκθεση ζωγραφικής στο Βερολίνο- ανασύρει μια σημαντική ανάμνηση και τον οδηγεί στη βαθύτερη γνώση του εαυτού του.
Ο Nίκος Ξένιος γεννήθηκε το 1962 στo Χαρτούμ και μεγάλωσε στην Αθήνα, όπου ζει και διδάσκει στο Μουσικό Σχολείο Αλίμου. Έκανε τις βασικές του σπουδές στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης στο Ρέθυμνο, στον Τομέα Φιλοσοφίας και Κοινωνικών Σπουδών. Συνέχισε μεταπτυχιακές σπουδές στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales στο Παρίσι, στον Τομέα Ιστορίας και Πολιτισμών, έλαβε δε τον τίτλο του Διδάκτορος της Πολιτικής Φιλοσοφίας από το Πάντειο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έχει κάνει εισηγήσεις σε επιστημονικά συνέδρια για το θέατρο. Έγραψε, μαζί με το Στ. Ροδαρέλλη, το "Λεξικό θεατρικών όρων" (εκδ. Κοαν), το ελληνικό μέρος στην "Ελληνική γραμματική για ρωσόφωνους" (εκδ. Πελασγός) καθώς και κριτικές θεάτρου και κινηματογράφου στο περιοδικό "Το Τέταρτο". Έγραψε επίσης τα σενάρια "Εποχές του Διονύσου" και "Ισμαήλ". Μελέτες και άρθρα του έχουν δημοσιευτεί στα περιοδικά "Αρχαιολογία", "Ουτοπία", "Τόπος Επίκοινος", "Θεατρογραφίες", "Dioniso" (Συρακούσες) και "Theatres du Monde" (Avignon), και έχουν περιληφθεί στα βιβλία "Θέατρο και διαπολιτισμική εκπαίδευση"(εκδ. Ζαχαρόπουλος) και "Greek Magic" (εκδ. Routledge), καθώς και στα πρακτικά έξι διεθνών συνεδρίων για το Θέατρο. Διηγήματά του έχουν δημοσιευθεί στα περιοδικά "Αρχαιολογία", "Οδός Πανός", "Αnteprima", "Φαρφουλάς" και στη συλλογή "Ιστός '95". Η συλλογή διηγημάτων του "Το άχτι" κυκλοφόρησε το 2011 από τις εκδόσεις Φαρφουλάς και προκρίθηκε ως υποψήφιο για το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου πεζογράφου του περιοδικού Διαβάζω.