Τέσσερα

Σα να μην πέρασαν χιλιάδες νύχτες
από το φως πού αναβοσβήνει μακροτάξιδο
και σ' οδηγεί στο δοξασμένο καμπαρέ
η φήμη του Ιωάννη Ταύρου ξεπέρασε το φράχτη
ενός καταπράσινου λιβαδιού ξεχύθηκε
πάνω στην ηπειρωτική Ευρώπη
σαν άλλος Δίας διασχίζει τα φαράγγια
τις κορυφές πριν ν' αποκάμει σε μιαν όχθη
μιας τραχιάς λαϊκής σε τρόπους και μανίες
γλυκιάς παραθαλάσσιας πόλης, το δαίμονά του
λίγο να ξαποστάσει στα σαρκωμένα χείλη
καμπυλογραμμές, κρυφοθαλασσιές, γυμνοπλαγιές
κι αλμύρα να ξαναβρεί τ' αφρισμένο πέλαγο
το ποντοπόρο κρασί για μεγαλύτερο λιμάνι
αξέχαστο: πίσω στα μεριά της αγέραστης Ταμάρας
από την Κούλουρη καί πώς χτυπάει τη γόβα σα Σπανιόλα!