Σχέσεις γιαγιάς-εγγονής:
Ψυχογραφικές αναλύσεις εναλλασσόμενες με γοργή κινητικότητα και τρυφερή προσέγγιση. Βύθισμα στα γεγονότα της ζωής της ηρωίδας με συναισθηματισμό ποιητικοποίησης της πεζογραφίας. Βουερό κύλισμα χωρίς επιστροφή σε βιωματικές οδυνηρές καταστάσεις, που με άπειρη αγάπη, τρυφερότητα και νοσταλγία, η συγγραφέας τις μεταλαμπαδεύει στη νέα γενιά για να πορευτεί κι αυτή τον δικό της δρόμο με διδαχές, εμπειρίες και συναισθήματα, εφόδια για τα δικά της μελλούμενα.
Η γιαγιά εμπιστεύεται τα βιώματά της στην πένα της εγγονής με την ελπίδα να γίνουν κάποτε κιτάπια. Κι η εγγονή φρόντισε να φέρει την κάθαρση... Πότε όμως; Τότε που η μεταξύ τους σχέση αποδείχθηκε ανώτερη των όσων η γεύση της ζωής τής είχε προσφέρει ως τα τώρα.
