..Κοιτιόνταν αμίλητοι. Η σιωπή ήταν η ελευθερία, όπου η ψυχή τους ταξίδευε. Ετούτες οι βόλτες είχαν ψήγματα αιωνιότητας μέσα τους. Ζούσαν στους μεσημβρινούς της Τέχνης, αντάμα με τις ομορφιές της φύσης, ψυχές προικισμένες με τα αόρατα κύτταρα της δημιουργίας και της έμπνευσης, σαν εκείνα τα αρχέγονα που έπλασαν τον κόσμο. Μα ο χρόνος δεν σταματά, κατηφορικό ποτάμι...
