Τα έργα του Πλάτωνα Ροδοκανάκη χαρακτηρίζονται από υπερβολή και ηδυπάθεια, ενώ σε αυτά συνυπάρχουν το όνειρο, η φαντασίωση αλλά και η λεκτική υπερβολή και επιτήδευση.
Στο "Βυσσινί τριαντάφυλλο" ο αισθητισμός του συγγραφέα είναι ολοφάνερος. Το αισθησιακό, λυρικό ύφος του μυεί τον αναγνώστη στην ανυπέρβλητη μαγεία του έρωτα.
Ήρωες της ιστορίας είναι ο Γιώργος και η Βέρα, δυο νέα και ερωτευμένα παιδιά, γόνοι εύπορων, αριστοκρατικών οικογενειών. Απολαμβάνοντας, λοιπόν, μια άνετη ζωή χωρίς βιοποριστικά προβλήματα, υιοθετούν μια απερίσκεπτη και ριψοκίνδυνη, σχεδόν νοσηρή συμπεριφορά. Ζουν με πάθος τον έρωτά τους, ονειρεύονται, τολμούν. Ώσπου μια μέρα...
