Ο Δήμος κι η Νεφέλη, σπουδαγμένοι κι οι δυο, είναι άνεργοι εδώ και κάτι χρόνια. Από τη μια μεριά του Δήμου βρίσκεται ο ένας του παππούς που πολέμησε στο Γράμμο κι από την άλλη τη μεριά του ο άλλος του ο παππούς, ο συμμορίτης, που ζει κάπου εκεί στην ερημιά. Και μπροστά από τα μάτια των παιδιών η ζωή, ένα ορμητικό ποτάμι. Να αφεθούν στο ρεύμα του ποταμού, αυτά το βλέπουν πως εκείνο δεν τους θέλει. Να κολυμπήσουν κόντρα σε αυτό τρέμουν την ορμή του.
Και τα παιδιά άλλη γενιά δεν έχουνε εκτός από τη δική τους!
Ο Πούλος Πούλος γεννήθηκε σε σπηλιά του Ελικώνα, τότε ακριβώς που έπεφταν οι τελευταίες τουφεκιές του μεγάλου πολέμου. Μεγάλωσε στα βουνά και στα κοπάδια μέσα σ' ένα πέλαγος από μαυροφόρες κι ορφανά. Όταν έγινε ένδεκα χρονών πήγε στην πρώτη Δημοτικού. Πέρασε στην Παιδαγωγική Ακαδημία με υποτροφία, αλλά επειδή δεν ήταν και τόσο Έλληνας, δεν του έδωσαν εκείνη την υποτροφία. Σε λίγο η χούντα τον έδιωξε από τη σχολή του. Πήγε στη Βόρεια Αμερική. Εκεί φοίτησε σε αγγλόφωνα Πανεπιστήμια, φοίτησε και σε γαλλόφωνα, πήρε και μερικά πτυχία από αυτά, έμαθε και δυο-τρεις ξένες γλώσσες. Γύρισε στην Ελλάδα και έγινε δάσκαλος. Διάβασμα και βουνοκορφές, ομιλίες και παραγάδια, άρθρα σε περιοδικά και εφημερίδες, γράψιμο βιβλίων.
