Η φωνή θέριεψε, να διδάξει των ιερών συμβόλων την κραυγή, «Καιρός αγγέλλει»! Απόμεινα εκεί, ψυχή κλεισμένη, σαν το στρείδι, ολάκερη ζωή, να διαβάζω των άλλων τις ζωές και να ζω την τόλμη τους... Τόση λάμψη, απόψε, τόση ελπίδα.... Θαρρώ πως οι ψυχές φως εγέμισαν... Δεν είναι που η Ποίηση αργοπεθαίνει, είναι που πάντα είναι και θα είναι ζωντανή.... Εγώ θα το τολμήσω, θα εκσφενδονίσω το ασανσέρ, όπως στο όνειρό μου, που τρυπά την οροφή και εκτινάσσεται στο σύμπαν. Με ακούτε; Φεύγω...
2009-2025 © ebooks.gr / All Rights Reserved