Το θέατρο στην Κύπρο μετά την ανεξαρτησία (1960) βρίσκεται σε γόνιμη φάση, κυρίως ως προς τη βούληση να δημιουργηθεί θέατρο καλλιτεχνικών αξιώσεων. Ο πνευματικός κόσμος απαιτεί από τη νεοσύστατη πολιτεία να στηρίξει το θέατρο. Στο διάστημα 1960-1974 η θεατρική δραστηριότητα είναι έντονη, ιδρύονται πολλοί θίασοι, κυρίως βραχύβιοι, οι οποίοι παρουσιάζουν διαφορετικά είδη θεάτρου: επιθεώρηση, κυπριακή ηθογραφία, φαρσοκωμωδία και σπανιότερα, κυρίως στο τέλος της δεκαετίας του 1960, κλασικό και μοντέρνο ρεπερτόριο. Το επαγγελματικό θέατρο εδραιώνεται, οι περισσότεροι ηθοποιοί είναι πλέον καταρτισμένοι και έχουν την τέχνη τους ως αποκλειστικό επάγγελμα. Σημαντικότεροι θίασοι είναι ο ΟΘΑΚ (1961-1968), το Θέατρο Τέχνης (1961-1962), το Θέατρο του ΡΙΚ (1969-1971) και η Πειραματική Σκηνή (1972-1974).
Καρπός αυτής της διαδρομής είναι η ίδρυση του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου, το 1971. Ο ΘΟΚ κατά την πρώτη τριετία της δράσης του, μέχρι το ορόσημο του 1974, αρχίζει -μέσα από τις ιδεολογικές συγκρούσεις αυτής της ταραγμένης περιόδου- να διαμορφώνει τη φυσιογνωμία του.
