Πρώτη ποιητική συλλογή της Μάρθας Βρυσούλη-Ξυτάκη. Αποτελούμενη από 23 ποιήματα η συλλογή βαδίζει με τόνους γεμάτους ερωτισμό και λυρισμό. Η δημιουργός σφίγγει τις γροθιές της και με τους στίχους της εναντιώνεται στην προδοσία, τη μισαλλοδοξία και στην απληστία του ανθρώπινου είδους, τιμώντας παράλληλα την ιδιαιτερότητά του: το διαρκή έρωτα.
Δείγμα γραφής:
Μη φθονείς ένα κεράσι κόκκινο.
Θυμήσου,
ότι χρειάστηκε ν' αντέξει
καύσωνα, καταιγίδες, παγωνιά.
Κι ακόμα
παλεύει μ' ένα σκουλήκι
που ψάχνει το κουκούτσι του.
Μονάχα θαύμασέ το.
