Οι νέες μορφές τεχνολογίας επιβάλλουν την αναδόμηση των οργανώσεων, προκειμένου οι τελευταίες να επιβιώσουν. Επίσης, η τεχνολογία επηρεάζει το δρων υποκείμενο της οργάνωσης υπό την έννοια ότι, αν και αποτελεί το μέσον για την επίτευξη των οργανωσιακών στόχων, μπορεί να καθορίζει την εμβέλεια αυτών των στόχων, καθώς και τις πιθανότητες επίτευξής τους. Η προσέγγιση αυτή της τεχνολογίας ως μιας οικονομικής και κοινωνικής δύναμης αναγνωρίζει ότι η τεχνολογία είναι σημαντική για την καινοτομία, η οποία θεωρείται ως η κινητήρια δύναμη της κοινωνικής και οικονομικής αλλαγής. Η τεχνολογία, δηλαδή, δεν είναι μόνο ένας εξωτερικός παράγοντας της παραγωγής για οικονομική εκμετάλλευση, αλλά μάλλον μια διαδικασία η οποία επιτρέπει την επιβίωση και μια ελεγχόμενη και εκμεταλλεύσιμη δυνατότητα αλλαγής. Σύμφωνα με την άποψη αυτή, λοιπόν, η τεχνολογία της πληροφορίας και της επικοινωνίας οδήγησε στην καινοτομία και στην αλλαγή της δομής των οργανώσεων και των οικονομιών.
Ο κ. Δημοσθένης Δασκαλάκης γεννήθηκε στην Αθήνα το έτος 1959. Είναι καθηγητής Βιομηχανικής Κοινωνιολογίας και Βιομηχανικών Σχέσεων στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται στις θεματικές: Κοινωνικές Διακρίσεις στην Αγορά Εργασίας, Μειονότητες, Κοινωνικός Αποκλεισμός, Παιδική Ηλικία, Νέες Τεχνολογίες - Εργασία - Εκπαίδευση. Διδάσκει σε τρείς Κατευθύνσεις του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αθηνών και δίδαξε επί σειρά ετών στα Προγράμματα Μεταπτυχιακών Σπουδών του Τμήματος Κοινωνιολογίας και του Τμήματος Ψυχολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου. Συμμετέχει ως μέλος στο International Sociological Association (I.S.A.), στην Εταιρία Δικαίου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και ως επίτιμο μέλος στον Σύλλογο Ελλήνων Κοινωνιολόγων. Έχει συμμετάσχει σε πολλά εθνικά και διεθνή συνέδρια, ημερίδες και επιστημονικές έρευνες. Επίσης, είναι συγγραφέας πολλών δημοσιευμένων ερευνητικών εργασιών, άρθρων και βιβλίων. Απασχολήθηκε ως επιστημονικός συνεργάτης της Γ.Σ.Ε.Ε, του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ και της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου. Διετέλεσε Διευθυντής του Οργανισμού Μεσολάβησης και Διαιτησίας (Ο.ΜΕ.Δ.), Ερευνητής στο τριμερές Εθνικό Ινστιτούτο Εργασίας, ενώ συμμετείχε και σε πολλά Συμβούλια και Επιτροπές Ειδικών Εμπειρογνωμόνων. Ως ειδικός εμπειρογνώμων έχει συμμετάσχει σε υψηλού επιπέδου Συμβούλια και Επιτροπές και ειδικότερα, στο Συμβούλιο Εμπειρογνωμόνων Απασχόλησης και Κοινωνικής Ασφάλισης, στο Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας, στο Κεντρικό Συμβούλιο Υγείας καθώς και σε Μικτές Επιτροπές Εμπειρογνωμόνων των κοινωνικών εταίρων. Επίσης, έχει εκπροσωπήσει την Ελλάδα σε πολλά άτυπα και επίσημα Fora της Ευρωπαϊκής Ένωσης και άλλων διεθνών οργανισμών. Έχει αναλάβει κατά καιρούς δημόσιες θέσεις. Ειδικότερα, έχει διατελέσει δύο φορές Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Υποδιοικητής του Οργανισμού Γεωργικών Ασφαλίσεων-Ο.Γ.Α., Πρόεδρος του Συμβουλίου Κοινωνικής Ασφάλισης, Πρόεδρος του Εθνικού Ινστιτούτου Εργασίας και Μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης. Επίσης, έχει διατελέσει επί μία δεκαετία Αντιπρόεδρος του Ινστιτούτου Στρατηγικών και Αναπτυξιακών Μελετών "ΙΣΤΑΜΕ-Ανδρέας Παπανδρέου".
