[...] Η κύρια λειτουργία του ισπανικού επυλλίου ήταν να διηγηθεί μια είδηση, ένα ιστορικό περιστατικό, αληθινό ή αληθοφανές, το οποίο άγγιζε το λαϊκό ενδιαφέρον και συναίσθημα. Για το λόγο αυτό, το ισπανικό επύλλιο συνόδευε οικογενειακές γιορτές και θρησκευτικά πανηγύρια, λαϊκές συνεστιάσεις, εξορμήσεις και διασκεδάσεις ή αγροτικές, βιομηχανικές και οικιακές εργασίες. Γύρω από τον ιστορικό κορμό του επυλλίου πλέκονταν θρύλοι και μύθοι, τοπικές δοξασίες αλλά και δημιουργήματα της προσωπικής φαντασίας του κάθε λαϊκού ποιητή ή αοιδού, ενώ η ίδια η ιστορική βάση γνώριζε ενίοτε αλλοιώσεις και μετατροπές, προσθήκες και αφαιρέσεις, γεγονός που πάντοτε καθιστούσε δυσχερή και αρκετές φορές ανέφικτη την προσπάθεια διαχωρισμού του αληθινού γεγονότος από το αληθοφανές.
[...]
Ο Αθανάσιος Τσακνάκης γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη στα 1971. Είναι πτυχιούχος της Θεολογικής Σχολής, με ειδίκευση στην Απόκρυφη Χριστιανική Γραμματεία και του τμήματος Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Έχει σπουδάσει Παλαιογραφολογία, Πληροφορική και ξένες γλώσσες (Ιταλική, Αγγλική, Γαλλική, Βασκική, Καταλανική, Ισπανική και Πορτογαλική) στην Ελλάδα και στο εξωτερικό (Αγγλία, Ιταλία, Βασκωνία, Ισπανία).
Διετέλεσε Πρόεδρος του Οργανισμού Διεθνοποίησης της Ελληνικής Γλώσσας (Θεσσαλονίκη) και στα 25 χρόνια του τιμήθηκε με το αξίωμα του Τακτικού Μέλους της Ελληνικής Ακαδημίας της Βασκωνίας (Βιλβάο, Χώρα των Βάσκων) από τον ίδιο τον ιδρυτή της, Φεδερίκο Κάρλος Κρούτβιγκ Σαγρέδο. Είναι διαιτητής πετοσφαίρισης και μέλος της Συντακτικής Επιτροπής του περιοδικού "Ενδοχώρα".
Η μέχρι σήμερα δημοσιευμένη επιστημονική αρθρογραφία του περιλαμβάνει κείμενα θεολογικού, ιστορικού και γλωσσολογικού περιεχομένου.
