"Η κραυγή"
Πίσω του ήταν σε αποθέωση η δύση./
Τα σύννεφα ήταν κόκκινα, απειλητικά./
Στο ποτάμι τα νερά κόκκινα./
Η γέφυρα κόκκινη. Όλα κόκκινα./
Τότε μέσα στην έρημη κοιλάδα/
χωρίς δέντρα παρηγοριάς/
νιώθοντας μια αόρατη απειλή,/
αντιλάλησε με απόγνωση/
η κραυγή του. (από τη σελ. 25 του βιβλίου)
