Κάποτε ο μύθος εισβάλλει στην πραγματικότητα και πλάθεται μαζί της, άλλοτε δραπετεύει ή αποστραγγίζεται ως ενδότερη αλήθεια από αυτήν. Στις αφηγήσεις αυτές, με μία εξαίρεση, το φως επικρατεί και καταυγάζει, αλλά μόνον αφού το σκοτάδι διεκδικήσει πλήρως τα δικαιώματά του. Κι όπως ένα λεπτό νήμα ενοποιεί τα διαφορετικά μέρη κάθε οργανικού συνόλου, έτσι κι εδώ μία κρυφή διάθεση, ένα λανθάνον συνολικό αίτημα ή ερώτημα ίσως διαπερνά τα ετερόκλιτα πρόσωπα, τα σκηνικά και τις πλοκές.
