Ένα βιβλίο ντοκουμέντο: αληθινοί άνθρωποι αφηγούνται τις ιστορίες τους και ζωντανεύουν μια χώρα και μια εποχή. Αυτοί οι άνθρωποι ήταν οι πρώτοι στην οικογένειά τους που πήραν πτυχίο, το "χρυσό βραχιόλι", και άλλαξαν ζωή.
Το οικογενειακό απωθημένο που διαμόρφωσε μια ολόκληρη χώρα. Ένα πτυχίο για το παιδί.
Η Σοφία Νικολαϊδου παίρνει συνεντεύξεις και μας παρουσιάζει με τα δικά τους λόγια αυτούς που έφυγαν από το χωριό και ήρθαν στην πόλη. Αυτούς που γεννήθηκαν στη φτώχεια από γονείς που ήξεραν λίγα ή ελάχιστα γράμματα.
Αυτούς που διάβασαν, πέρασαν στο πανεπιστήμιο, απέκτησαν αξιοσέβαστο επάγγελμα και άνετη ζωή. Αγροτόπαιδα που έγιναν γιατροί, εργατόπαιδα που σπούδασαν δικηγόροι. Κορίτσια που πάλεψαν για το αυτονόητο: μια δουλειά και το δικό τους πορτοφόλι. Ελεύθεροι επιχειρηματίες και δημόσιοι υπάλληλοι, απόφοιτοι του δημόσιου σχολείου ή υπότροφοι των μεγάλων ιδιωτικών. Παιδιά που σπούδασαν στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό.
Στην Ελλάδα του 20ού αιώνα ζήσαμε μια ειρηνική επανάσταση: μια επανάσταση με όπλο τις σπουδές και τα γράμματα.
Ένα πανόραμα του 20ού και του 21ου αιώνα σε μια χώρα που άλλαξε και συνεχίζει να αλλάζει. Τρεις γενιές Ελλήνων αφηγούνται την ιστορία τους και φτιάχνουν ένα μωσαϊκό από φωνές - σαν τα παλιά μωσαϊκά στα σπίτια που μεγαλώσαμε.
Ένα τραγούδι που το ρεφρέν του το ξέρουμε καλά. Είναι η φωνή που λέει, εμείς μπορεί να πεινάσουμε, αλλά το παιδί θα σπουδάσει.
Η Σοφία Νικολαΐδου σπούδασε κλασική φιλολογία (προπτυχιακές και μεταπτυχιακές σπουδές) και αξιοποίηση των Τεχνολογιών της Πληροφορίας και της Επικοινωνίας για τη διδασκαλία της λογοτεχνίας (διδακτορική διατριβή).
Έχει διδάξει δημιουργική γραφή στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας (από την ίδρυσή του το 2008-2013), στο Εργαστήρι Βιβλίου του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου (2010-2012), σε σεμινάρια του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας (2002-2008), στο Οξυγόνο των εκδόσεων Μεταίχμιο (2013 κ.ε.) κ.α..
Επίσης, έχει διδάξει το μάθημα της Λογοτεχνίας στην Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης του Κ.Θ.Β.Ε. (2001-2004).
Από το 1992 εργάζεται ως φιλόλογος στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Έχει εκδώσει τα βιβλία:
- "Ξανθιά πατημένη" (διηγήματα, Κέδρος, 1997)
- "Ο φόβος θα σε βρει και θα ΄σαι μόνος" (διηγήματα, Κέδρος, 1999)
- "Πλανήτης Πρέσπα" (μυθιστόρημα, Κέδρος, 2002)
- "Ο μωβ μαέστρος" (μυθιστόρημα, Κέδρος, 2006)
- "Απόψε δεν έχουμε φίλους" (μυθιστόρημα, Μεταίχμιο, 2010, βραβείο The Athens Prize for Literature περιοδικού (δέ)κατα, 2011)
- "Χορεύουν οι ελέφαντες" (μυθιστόρημα, Μεταίχμιο, 2012)
Επίσης έχει εκδώσει τις μελέτες:
- "Διαδίκτυο και διδασκαλία" (Κέδρος, 2001)
- "Λογοτεχνία και Νέες Τεχνολογίες" (Κέδρος, 2009)
καθώς και τις μεταφράσεις:
- "Nick Cave, Μπαλάντες για φόνους και άλλα τραγούδια" (Κέδρος, 2005)
- Ευριπίδη, "Ελένη", (Κέδρος, 2008, ανέβηκε στο Κ.Θ.Β.Ε. σε σκηνοθεσία Γιάννη Παρασκευόπουλου το 2008-2009)
- Σοφοκλή, "Αντιγόνη", (Κέδρος, 2009, ανέβηκε στο Κ.Θ.Β.Ε. σε σκηνοθεσία Τάσου Ράτζου το 2009-2010).
Έχει συμμετάσχει σε δεκαοκτώ ελληνόγλωσσες και οκτώ ξενόγλωσσες ανθολογίες λογοτεχνικών κειμένων. Διηγήματά της έχουν μεταφραστεί σε οκτώ γλώσσες.
Από το 2001 συνεργάζεται με την εφημερίδα Τα Νέα ως κριτικός βιβλίου με αντικείμενο την ξένη λογοτεχνία.
Έχει γράψει σενάρια για τηλεταινία (ΕΤ3) και για ταινία μεγάλου μήκους ("Παρέες", σε συνεργασία με το σκηνοθέτη Σωτήρη Γκορίτσα).
