είναι νύχτες μαγικές,
που τα όνειρα σε ταξιδεύουν,
σε χρέη απλήρωτα του χθες,
σε υποσχέσεις ...
κι αν είσαι αχτίδα, σώνεσαι
σε μιας στιγμής αυτόφωτης
την τελευταία αναλαμπή,
την τελευταία μνήμη....
και χρόνια που διαβήκανε,
με μιας σε προστατεύουν,
γιατί αυτά σε μάθανε,
σου δείξανε τον τρόπο,
πώς πλέκονται οι θύμησες
σε λέξεις φυλακές...
