Του πόνου μου τ’ αγρίμι

Ένα βιβλίο που εμπεριέχει 19 ιστορίες με αυτοβιογραφικά στοιχεία που θα ακουμπήσουν σε βάθος τον αναγνώστη! Οι θύμισες τής ζωής μου, πέτρες ασήκωτες. Η θωριά μου μικρή και δεν μπορώ άλλο να τις κουβαλώ. Τις ακούμπησα εδώ μπας και ξαλαφρώσω? 'κείνες που κατέβασαν οι χείμαρροι από τα ψηλά βουνά στο πέλαο τής ψυχής μου, από τις πληγές που μου χάραξαν, σαν ήμουν παιδάκι μια σταλιά, και έχτισα μια άναρχη μάντρα ν' ανεβείς, να δεις έναν κόσμο αθέατο από τα μάτια των ανθρώπων... Εγώ... Ένα παιδί να λαχταρά τη μάνα του... Μια μάνα... Η μανούλα μου να λαχταρά το παιδί της... Με δυσκολία τις μάντρωσα. Ο πόνος σαν δολοφόνος γύριζε στον τόπο τού εγκλήματος κάθε βράδυ και έχυνε το μελάνι μου. Τα δάκρυα πλημμύριζαν τα μάτια μου. Σαν να 'μουν μάρτυρας σε δικαστήριο, να κρέμονται οι ένορκοι από τα χείλη μου, καθώς έπρεπε να γίνει αναπαράσταση των σκηνικών με θύμα την παιδική ζωή μου. Τα λόγια μου είναι φλόγες που γλείφουν τα χνώτα τής ψυχής που δεν μπορεί ούτε το δάκρυ να τις σβήσει. Μέσα σε τούτη την κατάθεση τής αλήθειας μου, την κατάθεση τής ψυχής μου, θα βρεις μια γωνιά να ζεσταθείς...