Η Πηνελόπη Σ. Δέλτα, περιγράφοντας τις σκανταλιές του κατά ένα χρόνο μεγαλύτερου αδελφού της, λέει: Κοντά του σκαντάλευα κι εγώ... και συνεχίζει: και μεταξύ μας, των τριών μεγάλων, έπεφτε ξύλο μπόλικο. Κανένας όμως δε μαρτυρούσε. Ξέραμε από μωρά πως το μαντάτεμα όπως και το ψέμα τιμωρούνταν. Το ψέμα ήταν το «αισχρότερο» των αμαρτημάτων. Η λέξη «ψέμα» λερώνει το στόμα, έλεγε ο πατέρας. Και ο Αντώνης κρατούσε ψηλά αυτή τη σημαία, όχι μόνο δεν έλεγε ψέματα ποτέ, αλλά και παλικαρίσια ομολογούσε, εκεί που εμείς, τρέμοντας, σωπαίναμε συχνά.
