α) Το μαργαριτάρι των ευχών
... Ο Στίλης άνοιξε πάλι το συρτάρι του κι έβγαλε από μέσα ένα μεγεθυντικό φακό. Τον πλησίασε πάνω από το μαργαριτάρι και ...ουάου! Αναφώνησε με έκπληξη. Το μαργαριτάρι είχε μάτια, και στόμα και αφτιά!...
β) Οι φρουροί του δάσους
... Ο Στίλης πάγωσε... Αν ο γιατρός έκοβε δρόμο μέσα από το δάσος θα χανόταν, γιατί οι σκανταλιάρηδες φίλοι του είχαν αλλάξει τα χρώματα στα μονοπάτια. Και αν η Τερέζα πάθαινε κάτι; Θα ήταν σίγουρα κι αυτός υπεύθυνος. Ένιωσε τα γόνατά του να τρέμουν. Αχ... έπρεπε να έχει μιλήσει στη μαμά του!...
Η Γεωργία Σταυριανέα γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα και κατάγεται από τη Μεσσηνιακή Μάνη. Σπούδασε οικονομικά και διοίκηση επιχειρήσεων. Αποφοίτησε επίσης από "το Εργαστήριο Δημοσιογραφίας" και αρθρογραφεί εδώ και πολλά χρόνια σε ηλεκτρονικά περιοδικά, περιφερειακές εφημερίδες και έντυπα. Είναι μέλος της Παγκρήτιας Ένωσης λογοτεχνών και της μη κυβερνητικής Οργάνωσης για τον Πολιτισμό "Αργοναύτες".
