O Nίκος Σιδέρης αναπτύσσει στην ποίησή του ένα λυρισμό που διαρκώς συναλλάσσεται με τη νοσταλγία της μνήμης και τη νοσταλγία της λήθης. Eίναι μια κατ' ουσίαν ριψοκίνδυνη επιλογή θέσης για το ποιητικό βλέμμα - του ποιητή και του αναγνώστη.
Tο σημαντικό όμως είναι ότι αυτή η δικαιοσύνη του αβέβαιου εγκαθίσταται από τον ποιητή πάνω στη σιγουριά πως, ό,τι κι αν κάνουμε, το ποίημα βρίσκεται ακέραιο, αρτιωμένο και προφανές πάντα μέσα στην τρομερή ρητορική τού "σημαίνειν". Δε λέει. Δεν κρύβει. Σημαίνει. Θέτοντας στάσεις, καταστάσεις, χρόνους, τόπους και πρόσωπα πέραν του λόγου και της σιωπής. Στην περιοχή των σημαδιών μέσα.
(M. Λ.)
Ο Νίκος Σιδέρης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1952 και σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Εγκαταστάθηκε στο Παρίσι για μεταπτυχιακές σπουδές (ειδικότητα ψυχιατρικής, ιστορία και νευροψυχολογία-νευρογλωσσολογία). Είναι διδάκτωρ του Τμήματος Ψυχολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου, διδάσκων ψυχαναλυτής της Ψυχαναλυτικής Σχολής του Στρασβούργου (Ε.P.S.) και μέλος της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Ψυχανάλυσης (FEDEPSY). Εργάζεται στην Αθήνα ως ψυχίατρος, ψυχαναλυτής και οικογενειακός θεραπευτής. Έχει διδάξει, μεταξύ άλλων, στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, στο Κολλέγιο Αθηνών, στο Deree College. Από το 2003 διδάσκει στη Σχολή Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ το μάθημα "Αρχιτεκτονική και Ψυχανάλυση" και στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών το μάθημα "Εικαστική δημιουργία και φαντασίωση του καλλιτέχνη: Η περίπτωση του ερωτισμού". Έχει εκδώσει μελέτες, δοκίμια καθώς και ποίηση και πεζογραφία. Μεταξύ άλλων έχει δημοσιεύσει τα βιβλία: "Η εσωτερική διγλωσσία" (1995), "Αρχιτεκτονική και Ψυχανάλυση: Φαντασίωση και κατασκευή" (2006), "Όπως ειπώθηκαν εκεί και ακούστηκαν: Μυστικά και αλήθειες από το ντιβάνι του ψυχαναλυτή" (2008), "Ο Φρόυντ κρυπτο-κόκκινος; Ιστορία, θεωρία, φαντασίωση" (2009).
