Ο σχεδιασμός ιερού ναού, ασφαλώς, αποτελεί μείζον συνθετικό πρόβλημα για την αρχιτεκτονική τέχνη. Ο άγιος Γρηγόριος Νύσσης αναρωτιέται για το θείον και, στην ουσία, στοιχειοθετεί και το πρόβλημα της ναοδομίας: "Πώς παραστήσω το άυλον; Πώς να δείξω το αιδές; Πώς διαλάβω το αμέγεθες, το άποσον, το άποιον, το ασχημάτιστον, το μήτε τόπω, μήτε χρόνω ευρισκόμενον, το εξώτερον παντός πειρασμού, και πάσης οριστικής φαντασίας;
Όμως, δίνει την απάντηση οραματιζόμενος έναν νέο τύπο ναού τον οποίο, σε επιστολή που απευθύνει στον επίσκοπο Ικονίου Αμφιλόχιον στα τέλη του 4ου αι. μ.Χ., με ακρίβεια περιγράφει και με σοφία αντιμετωπίζει την κατασκευή του. Στον τόμο αυτόν παρουσιάζονται τα σχέδια του νέου ναού, που ο άγιος Νύσσης περιγράφει, αξιολογούνται οι τεχνικές λύσεις τις οποίες ορίζει, και εκτιμάται η δυνατότητα του ναού να θεραπεύει τον Ορθόδοξο Λόγο. Πιστεύεται ότι ο ιερός αυτός ναός, κατά τις αρχές σχεδιασμού του και ορισμένους τύπους κατασκευών του, ιστορικά, αποτελεί το αρχαιότερο υπόδειγμα ορθόδοξης ναοδομίας.
Ο Βασίλης Χαρίσης γεννήθηκε στα Γιάννενα το 1933 και σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ απ' όπου αποφοίτησε το 1957. Υπηρέτησε ως αναπληρωτής γενικός διευθυντής στο ΥΠΕΧΩΔΕ και από το 1989 έως το 1994 ως πρόεδρος του "Οργανισμού Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας". Ασχολήθηκε με συνθέσεις πολλών απλών αλλά και σύνθετων αρχιτεκτονικών και πολεοδομικών έργων, με ανασκαφές, αναπαραστάσεις και αναστηλώσεις αρχαιοτήτων, όπως του ιερού της Δωδώνης, και με τη μελέτη θεμάτων παραδοσιακής αρχιτεκτονικής, ιδιαίτερα της Ηπείρου. Δημοσίευσε μεγάλο αριθμό μονογραφιών και άρθρων σε περιοδικά, ειδικές εκδόσεις και αυτοτελείς τόμους. Για το συγγραφικό του έργο βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών. Το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως του έχει απονείμει τον τίτλο του "Άρχοντα Δικαιοφύλακα της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας".