Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχαν παιδάκια που πήγαιναν στο σχολείο τους τη νύχτα. Στο δρόμο λοιπόν τους συντρόφευε το φεγγαράκι και αυτά σιγοτραγουδούσαν: Φεγγαράκι μου λαμπρό... Σήμερα δεν είναι ανάγκη να πηγαίνουν τα παιδιά νύχτα στο σχολειό τους, όμως για να δουν το φεγγαράκι χρειάζεται να το αναζητήσουν όχι ανάμεσα στα φυλλώματα των δέντρων παρά ανάμεσα στους τσιμεντένιους όγκους των πολυκατοικιών. Ωστόσο, και αν έχουν χαθεί οι γειτονιές και οι αλάνες, η παιδική ψυχή δε φυλακίζεται εύκολα και λαχταράει πάντα το παιχνίδι και το τραγούδι. Με την έκδοση αυτή προσκαλούμε τον αναγνώστη, μικρό ή μεγάλο, να αποδράσει για λίγο από τον κόσμο του σήμερα και να επιχειρήσει ένα ταξίδι στο χθες. Θα γνωρίσει τα παιχνίδια και τα τραγούδια που παίζαν τα παιδιά πριν από 60 χρόνια και-ποιος ξέρει-ίσως βρει μέσα σ' αυτά ερεθίσματα για νέες "ανακαλύψεις".
