Φιλοκαλία των νηπτικών και ασκητικών: Ἀναστασίου Σιναΐτου, άπαντα τα ἐργα 13α

Περιεχόμενα
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
ΚΕΙΜΕΝΟΝ – ΜΕΤΑΦΡΑΣΙΣ
1. ΟΔΗΓΟΣ
ΠΡΟΟΙΜΙΟΝ
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΚΕΦ.Α’. Προθεωρία κατ’ επιτομήν ων δει εξασκείν τον περί πίστεως Θεού λαλείν καλώς βουλόμενον
ΚΕΦ.Β’. Όροι δογματικοί κατά την εκκλησιαστικήν παράδοσιν
Περί Θεού
Περί πατρότητος
Περί υιότητος
Περί πνεύματος
Περί αϊδιότητος
Περί ιδιώματος
Περί φύσεως
Περί θελήματος
Περί ιδιώματος
Περί ενεργείας
Περί ενώσεως
Περί ομοουσίου
Περί ψυχής
Περί φθαρτού
Περί πίστεως
Περί του “προς τι”
Περί ετυμολογίας
Περί των οικονομικών
ΚΕΦ.Γ’. Προοίμιον προ της πραγματείας
ΚΕΦ.Δ’. Εξήγησις κατ’ επιτομήν περί των αιρέσεων της αρχής, έως Νεστορίου και Σευήρου
ΚΕΦ.Ε’. Περί των αγίων συνόδων
ΚΕΦ.ΣΤ’. Πόθεν την ρίζαν άρχει το δόγμα Ευτυχέως και Σευήρου
ΚΕΦ.Ζ’. Απόδειξις ότι απεβάλλετο Σευήρος τους αγίους Πατέρας και ενομοθέτησεν ακύρους είναι τας χρήσεις αυτών
ΚΕΦ.Η’. Απόδειξις εκ Παλαιάς και Καινής Διαθήκης, και απ’ αυτού Μωσέως και Σολομώνος, ότι ταυτόν η φύσις και το πρόσωπον
ΚΕΦ.Θ’. Ομοίως παράστασις εκ της εν Νικαία αγίας Συνόδου, ότι ου ταυτόν φύσις, ήγουν η ουσία, και η υπόστασις, ως Σευήρος νομίζει
ΚΕΦ.Ι’. Διηγήσεις διαλέξεων τεσσάρων ων εδογματίσαμεν εν Αλεξανδρεία μετά των Θεοδοσιανών και Γαϊανιτών, εν αις ηλέγξαμεν αυτούς, ότι, εάν ταυτόν εστί φύσις και υπόστασις, Νεστοριανούς ποιούσιν όλους τους αγίους Πατέρας, και αυτόν τον άγιον Κύριλλον, εν ω και περί της μιας Θεού Λόγου φύσεως της σεσαρκωμένης
ΚΕΦ.ΙΑ’. Παρασημείωσις περί της φωνής της λεγούσης τας φύσεις υποστάσεις, πόθεν αύτη
ΚΕΦ.ΙΒ’. Περί του σωτηρίου πάθους του Χρίστου και περί του, “Άγιος, αθάνατος ο σταυρωθείς”
ΚΕΦ.ΙΓ’. Συζήτησις περί των χρήσεων των Πατέρων, ων προφέρουσιν ημίν οι Σευήρου κατά της συνόδου Χαλκηδόνος, και επίλυσις αυτών ευσεβής.
ΚΕΦ.ΙΔ’. Αμμωνίου Αλεξανδρέως κατά Μονοφυσιτών
ΚΕΦ.ΙΕ’. Έτερον κεφάλαιον κατά της νέας αυτών εορταστικής
ΚΕΦ.ΙΣΤ’. Εις το, “Εν Χριστώ κατοικείν παν το πλήρωμα της θεότητος”, ερμηνεία ευσεβής
ΚΕΦ.ΙΖ’. Απόδειξις, ότι ου συνεσαρκώθη τω Υιώ Πατήρ ή το άγιον Πνεύμα
ΚΕΦ.ΙΗ’. Κατά των κακώς επί Χριστού λαμβανόντων το υπόδειγμα του ανθρώπου
ΚΕΦ.ΙΘ’. Κεφάλαιον μιαρού Παυλιανιστού
ΚΕΦ.Κ’. Κεφάλαια συλλογιστικά κατά Σευηριανών αφρόνων
ΚΕΦ.ΚΑ’. Έτερον κεφάλαιον σύντομον, εν ω απόδειξις, ότι ου δει άλλην άλλως μεταλλάττειν τα δόγματα
ΚΕΦ.ΚΒ’. Κεφάλαια Γραφικά απορηθέντα ημίν υπό απίστων και Ανδρέου Νεστοριανού κεφάλαια κδ’
ΚΕΦ.ΚΓ’ Κατά Γαϊανιτών εν επιτομή
ΚΕΦ.ΚΔ’. Του αγίου Διονυσίου απόφασις, φάσκουσα ότι κατ’ ουδένα τρόπον εκοινώνησεν ο Πατήρ ή το άγιον Πνεύμα τη του Λόγου σαρκώσει, ει μη τη ευδοκία μόνη. Τούτο δε παρεθέμεθα, δια το φάσκειν Σευήρον, “συνσαρκώσθαι τω Υιώ τον Πατέρα και το Πνεύμα”. Προ δε φύλλου του κδ’ κεφαλαίου ευρήσεις σχόλιον περί της μιας Θεού Λόγου φύσεως σεσαρκωμένης.
2. ΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΣΥΝΑΞΕΩΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΜΗ ΚΡΙΝΕΙΝ ΚΑΙ ΜΝΗΣΙΚΑΚΕΙΝ
3. ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΝ ΑΝΑΓΩΓΗΝ ΤΟΥ ΕΞΑΗΜΕΡΟΥ ΤΗΣ ΚΤΙΣΕΩΣ
ΕΥΡΕΤΗΡΙΑ
1. Ευρετήριο χωρίων της Γραφής
2. Ευρετήριο ονομάτων και πραγμάτων