Φωκαϊκά βλέμματα του Felix Sartiaux

Θα πρέπει να έχεις ζήσει κάμποσο με τον σπουδαίο λαό των Φωκιανών, να έχεις ακούσει ξανά και ξανά να αντηχούν μέσα στο όμορφο τοπίο, που το συνθέτουν η θάλασσα, τα βράχια και οι λόφοι, τα ονόματα Μασσαλία και Μασσαλιώτης, να έχεις δει τα πρόσωπα να αναγαλλιάζουν και τα μάτια να φωτίζονται κάθε φορά που προφέρονται οι μαγικές αυτές λέξεις, συνώνυμες γι' αυτούς με τον ανεξάντλητο πλούτο και τους ξακουστούς μυθικούς θησαυρούς της Γολκόνδης, για να νοιώσεις πόσο το αίσθημα αυτό είναι ειλικρινές και αληθινά συγκινητικό. Και εγώ λοιπόν έρχομαι σαν αγγελιοφόρος, ας πούμε, των Φωκιανών, θέλοντας να συνδαυλίσω στις καρδιές σας τα υικά αισθήματα και να συσφίξω τους δεσμούς που πρέπει να ενώνουν την αποικία, ως κληρονόμο της ευημερίας και του μεγαλείου της μητρόπολής της, με τη σεβάσμια πρόγονό της, πόλη κοντά 3.000 χρονών, η οποία παρά τα χρόνια της θάλλει, διατηρώντας αυτούσια τη χάρη και τη φρεσκάδα της.