Χάρτινη αγκαλιά

Οι πιο πολλοί άνθρωποι περνούν από τη ζωή μας αθόρυβα, χωρίς ν' αφήσουν ίχνος και ο καιρός σβήνει τη θύμησή τους. Κάποιοι όμως τη σφραγίζουν, με χρώμα που δεν εξαλείφεται και δεν μπορούμε να τους ξεχάσουμε... Κι όταν έρχεται ο άγριος καιρός και τα πράγματα φαίνονται ασύνδετα μεταξύ τους, φωνάζουμε κι εκείνοι απαντούν. Μας ρίχνουν την κλωστή, για να βρούμε πάλι το δρόμο, τον κρυφό ειρμό που δίνει στα πράγματα το νόημά τους. Ένα χέρι δηλαδή σταθερό, ένα λόγο που διώχνει το φόβο, ένα βιβλίο παλιό που κρατάει στις σελίδες του φυλαγμένη τη σοφία του κόσμου... Ένα μυθιστόρημα για το βιβλίο, τη χάρτινη καταφυγή με τη μαγική δύναμη.