Ασεβές, γοητευτικό και γεμάτο ατάκες που μένουν αξέχαστες, αυτό το εγχειρίδιο—ένας εκκεντρικός οδηγός ευγενείας για το ανθρώπινο γένος—περιλαμβάνει εξήντα εννέα αποφθέγματα, ανέκδοτα, ευφάνταστες προτάσεις, γνωμικά και προειδοποιητικές ιστορίες από τα ιδιωτικά και δημοσιευμένα γραπτά του Μαρκ Τουέιν. Προσφέρει συμβουλές και σκέψεις για την οικογενειακή ζωή και την κοινωνική συμπεριφορά, απόψεις για θέματα όπως η ένδυση, η υγεία, το φαγητό, η ανατροφή και η ασφάλεια των παιδιών, καθώς και πιο εξειδικευμένες υποδείξεις, όπως το πώς να αντιμετωπίζει κανείς ενοχλητικούς πωλητές και διαρρήκτες.
Αντλημένα από τις προσωπικές επιστολές, τις αυτοβιογραφικές καταγραφές, τις ομιλίες, τα μυθιστορήματα και τα αφηγήματά του, αυτά τα κείμενα είναι φρέσκα, πνευματώδη, εντυπωσιακά επίκαιρα και πλημμυρισμένα από τον αστείρευτο ενθουσιασμό του Τουέιν για τη ζωή. Μας υπενθυμίζουν, επίσης, πώς ο Μαρκ Τουέιν έγινε η πιο διακριτή και αναγνωρίσιμη λογοτεχνική φωνή της Αμερικής. Κάποια από αυτά τα κείμενα, νέα ή εκτός κυκλοφορίας για δεκαετίες, έχουν επιλεγεί και προετοιμαστεί με εξαιρετική φροντίδα από τους επιμελητές του Mark Twain Project.
Ο Σάμιουελ Λόνγκχορν Κλέμενς, που έγινε γνωστός σ' όλο τον κόσμο ως Μαρκ Τουέιν, γεννήθηκε το 1835 και μεγάλωσε στο παραποτάμιο λιμάνι Χάνιμπαλ, στο Μιζούρι. Σε ηλικία δώδεκα χρόνων εγκατέλειψε το σχολείο ψάχνοντας για δουλειά. Εργάστηκε ως καπετάνιος σε ατμόπλοιο, τυπογράφος, στρατιώτης, χρυσοθήρας, εργάτης ορυχείων και ανταποκριτής στις Δυτικές Πολιτείες. Οι εμπειρίες του τον πλούτισαν με μια βαθιά γνώση των ανθρώπων, καθώς και με την ικανότητα να χειρίζεται τις διαλέκτους τους και να κατανοεί τα έθιμά τους.
Με το βιβλίο του "Ο περίφημος βάτραχος της Καλαβέρας" (1865) κέρδισε το ενδιαφέρον των συμπολιτών του και με το "Οι Αφελείς Ταξιδεύουν" ενίσχυσε τη φήμη του. Αλλά μόνο με το μυθιστόρημά του "Η Ζωή στο Μισισιπή" που έγραψε το 1883, και με τις "Περιπέτειες του Χάκλμπερι Φιν" το 1884, αναγνωρίστηκε ως ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς της Αμερικής. Προς το τέλος της ζωής του, κυνηγημένος από προσωπικές δυσκολίες και οικονομικά προβλήματα, ο Τουέιν έχασε την αισιοδοξία του, με αποτέλεσμα μόνο οι ιστορίες "Ο άνθρωπος που διέφθειρε τον Χάντλμπουργκ" και "Ο μυστηριώδης ξένος" (που εκδόθηκε μετά το θάνατό του, το 1916) να είναι αντάξιες του μεγάλου ταλέντου του.
