Ο παρών τόμος Α΄ της "Χωροχρονικής θεωρίας", " Η φιλοσοφία του χωροχρόνου" επαναπροσδιορίζει τους σκοπούς, τις μεθόδους και τις προϋποθέσεις της φιλοσοφίας, διευρύνοντας τη μεταφιλοσοφική έρευνα.
Η πραγματεία της "χωροχρονικής του θεωρίας" είναι αποτέλεσμα δύο αντιθετικών λειτουργιών: η μία είναι ότι τα πρωτογενή της στοιχεία προέκυψαν απρόβλεπτα κατά τη συστηματική εξέταση και παρακολούθηση της συμπεριφοράς των χορδών, του ήχου τους και των κυματομορφικών τους σημάτων και η άλλη ότι η υστερογενή της πορεία βασίστηκε στη μεθοδευμένη μελέτη αυτών των πρώτων, τυχαίων αλλά θεμελιακών στοιχείων.
