Ο συγγραφέας φιλοτεχνεί το πορτρέτο και το χρονικό αυτής της Αλεξάνδρειας, όπου αναγνωρίζει ένα θέατρο του πολέμου, της πολιτικής και της γνώσης, μια πρωτεύουσα της μνήμης και της λογοτεχνίας, τη χαμένη μητρόπολη μιας άλλης, απόμακρης, ασιατικής Ευρώπης.
