O φασισμός έτριζε τα δόντια του και σταύρωνε τους λαούς. Ήταν η βάρδια του τίγρη. Τότε τα παιδιά άνοιξαν διάπλατα τα μάτια τους, σφίξαν τα δόντια, έδεσαν μπόγο τα όνειρά τους και βρέθηκαν κι αυτά στις γραμμές της πάλης για λευτεριά. Κι όπως οι βάρβαροι πυροβολούσαν τη ζωή καθώς εφύτευε στους κήπους παπαρούνες οι αθώες καρδιές κατάγραφαν στιγμές και γεγονότα. Αυτά ακριβώς μάς περιγράφει η συγγραφέας με γλαφυρότητα και ζωντάνια.
