Οδός Καλλιδρομίου

Στο άνοιγμα του δρόμου επείγουσες ψυχές,
γυάλινες προσωπογραφίες της ψευδαίσθησης,
ίσως θεατρινίζουν,
σε παρατεταμένη ακαρδία με μάτια ψυχισμών
αληθινά δακρύζουν
ανάνθιστες δυνητικά ανθίζουν.

Στο έλεος των άστρων το όραμα του δέντρου
κρυμμένου απομονωμένου κήπου,
εξαγγελία που χάνεται στο σύμπαν,
υπόσχεται γιορτή, το μαγικό κύκλο του Ρουμί.