Το βιβλίο "Το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα στην Ελλάδα 1918-1926" του Θανάση Καμπαγιάννη έρχεται να συμπληρώσει πολλά κενά στην ιστορία του συνδικαλιστικού κινήματος εκείνης της εποχής.
Δύσκολοι καιροί για τους εργαζόμενους. Ο κρατικός μηχανισμός των δύο κυριάρχων ρευμάτων της αστικής τάξης, του βασιλικού και του βενιζελικού, δεν ανέχεται εύκολα τις διαμαρτυρίες, κινήσεις, απεργίες, διαδηλώσεις των εργαζομένων. Δεν υπάρχει απεργία, εργατική εκδήλωση του μεσοπολέμου χωρίς καταπίεση, ξυλοδαρμούς, τραυματισμούς, συλλήψεις, δίκες, εξορίες, φυλακίσεις, ακόμα και άγριους σκοτωμούς...
Σε κάθε ευκαιρία, ο καταπιεστικός μηχανισμός επεμβαίνει. Ήδη οι συλλήψεις, οι δίκες, οι εξορίες ταλανίζουν το πρώιμο εκείνο συνδικαλιστικό κίνημα των χώρας μας. Με κορυφαία στιγμή τη δολοφονία των εργατών της συγκέντρωσης-διαδήλωσης του Πασαλιμανιού τον Αύγουστο του 1923 [...]
(από τον πρόλογο, Δημήτρης Λιβιεράτος)
Ο Θανάσης Καμπαγιάννης γεννήθηκε στα Τρίκαλα το 1978. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστήμιου θεσσαλονίκης. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο ΠΜΣ Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίαςτου Παντείου Πανεπιστημίου. Η διπλωματική του εργασία με τίτλο "Το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα στην Ελλάδα 1918-1926: οι απεργίες, τα συνέδρια της ΓΣΕΕ και η οργανική σύνδεση με το ΣΕΚΕ-ΚΚΕ" εκδόθηκε το 2007 από το Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο. Εργάζεται ως δικηγόρος στην Αθήνα. Συμμετέχει στο αντιρατσιστικό και αντιφασιστικό κίνημα ως μέλος της ΚΕΕΡΦΑ και στα πλαίσια αυτής της δράσης έχει γράψει τα βιβλία "Η Πάλη Ενάντια στο Ρατσισμό Σήμερα" και "Η Φασιστική Απειλή και η Πάλη για να την Τσακίσουμε" (μαζί με τον Κώστα Πίττα). Συμμετέχει στη συντακτική επιτροπή του περιοδικού Σοσιαλισμός από τα Κάτω. Είναι στέλεχος του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος (ΣΕΚ) και της Αντικαπιταλιστικής Αριστερής Συνεργασίας για την Ανατροπή (ΑΝΤΑΡΣΥΑ).
